ती जेव्हा दिसते तेव्हा

ती जेव्हा दिसते तेव्हा....."
ती जेव्हा दिसते तेव्हा....."

ती जेव्हा दिसते तेव्हा ....मी रॉकेलच्या रांगेत असतो
अणि बिन बाह्यांचा मळका बनियान नेमका माझ्या अंगात असतो
कर्वे रोडचा पौड फ़ाटा तेव्हा माझ्या भांगात असतो
पण तरीही तोरा 'शाहरुख'चा माझ्या ढंगात असतो......

ती जेव्हा दिसते तेव्हा हातात माझ्या दळण असते,
मागे तीची आई आणि पुढे धोक्याचे वळण असते
वळणावरचे धोके टाळुन मी हळुच तीला हात करतो
आणि गीरणी मधला गद्दार बुटस ह्या सीझरचा घात करतो
मी पीठासकट आडवा होतो, माझा चेहरा रडवा होतो
माझा रडका चेहरा लपलेला पीठाच्या रंगात असतो
पण तरीही तोरा 'शाहरुख'चा माझ्या ढंगात असतो......

सध्या ती दिसते तेव्हा तिच्या बरोबर 'तो' असतो
आणि सध्या आमचा पिक्चर 'पति पत्नी और वो' असतो
मी आता 'मज़नू ' बनतो, ती वधु आणि तो वर असतो
ती त्याला 'बाझीगर' म्हणते आणि माझा मात्र 'डर' असतो

पण लव्हस्टोरी म्हटली की त्यात व्हिलन येणारच
उशीर होतो खरा पण तुमचे मिलन होनारच
मी मात्र दिवस - रात्र तिच्याच आठवणिंत जगत असतो
तीचा नवरा, तीची मुले, तीचा संसार बघत असतो

माझे हे स्वप्न एकुन ती मला खुप हसते
पण हसणाऱ्या डोळ्यांत तीच्या अश्रुंची एक लकेर असते

थरथरत्या ओठात तीचे शब्द तिथेच थांबतात
ओघळणारे अश्रु मग मुक्यानेच सांगतात,

"बागेत असो वा चिखलात शेवटी ग़ुलाब फ़ुलांचा राजा आहे
आणि रॉकेल असो वा दळण तु फ़क्त माझा आहेस".

Source: A Friend's forward..